domino558.fotkoblog.pl

Droga mamo i kochani przyjaciele, przepraszam, że to robię, łączyło nas tak wiele, odbieram sobie życie, lecz nie z Waszej winy, ale dlatego, że (?) złe przyczyny, kiedy Wy to czytacie, mnie już z Wami nie ma. Mówiliście "będzie dobrze", to była wielka ściema! Dzięki temu zrozumiałem, że życie to dylemat a nie jebany, literacki poemat.

Na ten temat mówię tyle, lecz nie powiem nic więcej. Patrzę ze smutkiem na bezradne me ręce. Myślę o Was i tęsknię, już Was nie zobaczę, ale nie mam już siły, każdej nocy płaczę. Wszystko przez tą jedną chwilę, moje życie runęło, jak grzyb podpalony w promieniach, stanęło. I zniknęły me marzenia a wraz z nimi plany. Mój świat ostatecznie został rozjebany.

Ufałem do ostatniej chwili, że mnie uratujesz, teraz płacząc nad mym grobem krzyż całujesz, kiedyś bym się wzruszył, teraz jestem niewzruszony, czemu nie nadeszłaś wcześniej? Tylko pomyśl..

Moja pamięć zaniknie, Wy będziecie żyć dalej, ja Wam życzę szczęścia, wszystko inne walę. Pytacie pewnie dlaczego to się stało, powiem Wam wprost, miłości mi tak brakowało. Czułem się niepotrzebny i zbędny na świecie. Byłem ciągle pomiatany, nazywany śmieciem, nikt mi nie pokazał, że mu na mnie zależy, więc zamyty pod ziemią sobie spokojnie leży. Kto nie wierzy niech sprawdzi i odwiedzi mogiłę, być może to będziesz Ty, a ja dla Ciebie żyłem, lecz olałaś mnie, moje plany i pragnienia, teraz, gdy odszedłem to już nie ma znaczenia, szczęście potrafi prysnąć, jak mydlana bańka, mój koniec nadszedł szybko, wraz z rosą poranka, jak stłuczona szklanka, która uderzyła o ziemię, już nic nie naprawię, niczego już nie zmienię!

Ufałem do ostatniej chwili, że mnie uratujesz, teraz płacząc nad moim grobem krzyż całujesz, kiedyś bym się wzruszył, teraz jestem niewzruszony, czemu nie nadeszłaś wcześniej? Tylko pomyśl..